Zelfbeschikkingsrecht. Tijdens het leven raken veel mensen het gevoel van zelfbeschikkingsrecht kwijt. Dit kan zijn door zeer grote, heftige gebeurtenissen maar ook door sluipende herhalende gebeurtenissen.

Het gevoel dat jij het recht hebt om te beschikken over jezelf, jouw keuzes, wat je wel en niet wil en mag.

Dit is niet een onderwerp waar veel mensen over nadenken maar wel waar veel mensen tegenaan lopen.

Het recht hebben om nee te zeggen tegen iemand anders of een situatie. Het recht hebben om voor jezelf op te komen. Het gemis hieraan kan al ontstaan in de jeugd.

Als je opgroeit in een gezin met dominante ouders dan kan je al snel opgroeien met het gevoel geen recht te hebben. Als je opgroeit in een gezin met ouders die emotioneel afwezig zijn dan ontbreekt het aan gevoelsmatige voeding, ondersteuning en houdt het je tegen in jouw groei van eigenwaarde. Daar waar geen eigenwaarde is, of weinig eigenwaarde ontbreekt het dus ook weer aan het gevoel zelf het recht te hebben over jezelf te beschikken.

Ik benoem nu even een paar heftige onderwerpen waarbij mensen hun gevoel van zelfbeschikkingsrecht in 1 klap kwijtraken. Het verlies van een kind. Verkrachting, mishandeling, een ongeluk, bijna dood ervaring. Zo zijn er natuurlijk nog veel meer situaties waarin je het gevoel van zelfbeschikkingsrecht kwijt kunt raken.

De grootste dooddoener als antwoord hierop die ik ooit heb gekregen is “ja, maar je hebt zelf voor dit leven gekozen, het is jouw zielskeuzen om dit te ervaren”.

Ja, dit begrijp ik, en ik geloof er ook in maar op dit moment kan ik me die zielskeuzen even niet herinneren. En dat neemt niet weg dat ieder er doorheen moet. En de weg om te helen en er uit te komen, om de zelfbeschikkingsrecht weer terug te krijgen ligt niet in het antwoord dat de ziel er voor gekozen heeft.

Deze dooddoener zet ik dan ook graag even aan de kant om verder te gaan zodat het zelfbeschikkingsrecht weer terug mag komen in het leven.

Bij een heftige ervaring in het leven zijn er uiteraard meerdere processen om doorheen te gaan en niet alles ligt bij het zelfbeschikkingsrecht.

Iemand die mishandeling heeft meegemaakt gaat door een molen van emoties, pijn, wantrouwen en heeft enorm veel tijd nodig en positieve ervaringen nodig om weer te kunnen vertrouwen. Om zich weer open te durven stellen en veilig te kunnen voelen bij een ander. Maar ook het weer te durven vertrouwen op jezelf, je eigen kracht, je eigen intuïtie. De schade op emotioneel vlak is enorm groot en kost ongelooflijk veel tijd, geduld, begrip en wellicht ook therapie om weer helemaal te helen.

Toch blijft hier na het helen altijd wel een litteken voelbaar en soms ook zichtbaar van.

Het gene wat eigenlijk bijna nooit benoemd wordt is het zelfbeschikkingsrecht wat iemand in zo een situatie is kwijtgeraakt en hoe je die dan weer terug kunt krijgen. Om dit weer terug te krijgen hoef je niet weer terug naar de ervaring te gaan, gebeurtenissen onder ogen te zien of weer te doorleven.

Om het zelfbeschikkingsrecht weer terug te krijgen mag je een periode (naar gelang nodig en dit is voor ieder anders) elke dag even een moment voor jezelf pakken. Ga zitten aan de eettafel met een kaars voor je. Neem even de tijd om naar binnen te gaan, tot rust te komen. Verbinding te maken met jezelf en met boven. De verbinding met boven kunnen engelen, gidsen en/of overleden dierbare zijn. Zie de kaars voor je als licht in jouw leven, jouw innerlijke vlam en zeg meerdere malen hardop “ik eis mijn zelfbeschikkingsrecht terug”. Het is dus geen vraag, geen verzoek maar een eis.

Herhaal dit zolang als jij dit nodig hebt. Zolang als het goed voelt voor jou.

Door dit te doen haal jij in energie jouw zelfbeschikkingsrecht weer terug.  Je zal al snel ervaren dat je weer krachtiger in je eigen energie komt. Het gevoel krijgt dat jij weer bepaald in jouw leven.

Astrostars voor paranormaal advies van spiritueel adviseurs

Onbevangen door het leven gaan, wat een zaligheid is dat, wat een vrijheid geeft dat en een heerlijke stroming van energie door je lichaam heen.

Jammer genoeg is onbevangen door het leven gaan voor vele een herinnering van vroeger. Des te ouder we worden, des te meer negatieve ervaringen we opdoen, des te meer de onbevangenheid kan verdwijnen. Behoudendheid komt daarvoor in de plaats. Een soort rem op openheid.

We krijgen allemaal onze ervaringen, positief en negatief, het 1 kan niet zonder het ander. De wens om nog lang en gelukkig te leven, tja lang is top en kan behaald worden, maar gelukkig, hmm je kan ook niet in een regenachtig land wonen en verwachten dat je nooit nat zal worden of tussen de druppels door gaan rennen. Dat is een wedstrijd die je nooit zal winnen.

Op de schaal van 1 op 10 spant 10 toch echt de kroon. Als je een 10 ervaart heb je dus ook echt wel wat meer tijd nodig om te verwerken en die tijd mag je ook nemen.

Natuurlijk zijn er meerdere wegen naar Rome en ik kan niet gaan verkondigen dat dit de manier is om de onbevangen jij weer terug te krijgen. Het enige wat ik kan doen is mijn ervaring en oplossing delen wat voor mij heel goed gewerkt heeft.

Op 17 jarige leeftijd scoorde mijn ervaring echt een dikke vette 10, mijn hemel wat een klapper. Het was zo een klapper dat ik het heel snel in een doosje had gestopt en lekker onderop had opgeborgen. En wat gebeurt er met een doosje wat je onderop zet, vroeg of laat kom je het weer tegen, vroeg of laat komt het boven en kon ik er niet meer omheen.

Alle emoties, flashbacks, als een geysir kwam het omhoog.

Niet te stoppen en met een vaart alsof ik weer terug in de tijd was gegaan en alles opnieuw beleefde. In dat moment leek alles te veel. Het was te veel maar tegelijkertijd was ik me ook bewust dat het doosje dus niet weer onderop gezet kon worden. Zo heftig als het was kon ik ook tegen mezelf zeggen, face it, ga er mee om, dit is wat in mij leeft dus deal er maar mee. Deze ervaring had mij het gevoel gegeven dat ik mijn zelfbeschikkingsrecht volledig kwijt was. Met als effect, de vinger wijzen naar de gene die het veroorzaakt had. Na heel wat dagen mopperen en vinger wijzen kwam ik geen stap verder.

Ik miste mijn vrolijkheid, mijn spontaniteit en openheid, alles waar ik altijd zo heerlijk van kon genieten, ik miste mijzelf.

Dit missen was voor mij de krachtigste reden om er anders naar te gaan kijken. Oke, een vinger wijzen werkt dus niet. Afvragend in mezelf wat dan wel de oplossing is. Afvragend of het eigenlijk uitmaakt of Piet, Kees, Jan of wie dan ook het heeft veroorzaakt er echt toe doet? Of doet het er toe hoe ik er mee omga? Het is in mijn leven gebeurt dus wie wat ook doet, het is niet belangrijk, het is belangrijk dat ik het verwerk en het uiteindelijk los kan laten en daar kan laten waar het hoort, in het verleden.

Tja, toen kwam de volgende vraag in mezelf naar boven, hoe? Moet ik gaan praten met iemand? Vriendinnen? Professionele hulp? Jeetje, wat is de weg en hoe kan ik die nemen, wat past bij mij en wat niet?

Het antwoord hierop kwam er direct naar boven. Vertrouw op je ziel. Je ziel regelt en stuurt. Vertrouw op je ziel dat als jij er klaar voor bent om een deel te verwerken dat het in de juiste hoeveelheid naar boven komt, precies dat wat jij aankunt om te verwerken op dat moment.

Direct kwam er berusting in mezelf, dit voelde zo goed, ik hoef niet te regelen, te graven, te onderzoeken, ik mag vertrouwen op mijn ziel.

En zo heeft het ook gewerkt voor me. Iedere keer als er wat naar boven kwam dan mocht het komen, ik ging er doorheen. Op het moment waar mijn ziel voor koos liet ik het toe en voor mij was het sleutelwoord “erkenning”. Ik gaf erkenning aan de pijn, erkenning aan de emoties, onmacht en alles wat er omhoog kwam.

Het is een proces van jaren geweest met heel veel rust periodes tussendoor, tijden waarin ik gewoon kon ontspannen en  genieten van het leven.

Negatieve ervaringen zijn er, we kunnen er niet omheen. Maar als negatieve ervaringen zo bepalend worden en dat ik mijn eigen spontaniteit mis, mijn openheid en ontvankelijkheid dan mis ik mezelf te erg en dat wil ik absoluut niet. De onbevangenheid verdwijnt dan en behoudendheid komt er voor in de plaats. Een gemis wat niet nodig is.

Hierdoor leeft het kind in mij altijd en is het kind in mij niet verloren gegaan door de negatieve ervaringen.

Vertrouw op jouw ziel en leef onbevangen xxx

Liefs Carolien

Voor persoonlijk advies en hulp op jouw levenspad kun je terecht bij de adviseurs van Astrostars

De kunst van luisteren

Een luisterend oor, ieder mens heeft dat nodig. Toch schijnt echt luisteren, horen wat de ander te vertellen heeft nog wel eens moeilijk te zijn.

De behoefte om gehoord te worden is in ieder mens aanwezig. Sommige mensen kunnen overkomen als een gesloten boek en toch leeft bij hun  (misschien wel juist bij hun) de  behoefte om gehoord te worden.

Op het moment dat je daadwerkelijk luistert naar de ander dan kunnen zelfs de meest gesloten mensen open worden en hun verhaal vertellen.

Iemand die gehoord wil worden wil ook zeker zijn dat het verhaal wat gedeeld wordt ook alleen bij die persoon blijft aan wie het verteld wordt.

In het luisteren en horen wat er gezegd wordt en het vertrouwen geven dat het open zijn van de ander ook echt alleen aan jou gedeeld wordt, daar is non verbale communicatie een grote rol in.

Zonder enige woorden te gebruiken zeggen we al zoveel tegen elkaar. 90% van de communicatie is non verbaal. In de non verbale communicatie laten we al weten of we open staan voor het verhaal van de ander.

Het openstaan is de eerste uitnodiging voor de ander om zijn of haar verhaal te delen met jou. Een uitnodiging die in vertrouwen wordt aangereikt en vervolgens wordt aangenomen zodat het verhaal verteld kan worden.

Het verhaal, het delen begint. Er wordt verteld over een scheiding, opvoeding van de kinderen, ziekte, gekwetstheid, liefdesverdriet, overlijden, afscheid moeten nemen in welke vorm dan ook. Er is een eindeloze lijst van dingen die we mee kunnen maken en dit is slechts een kleine greep daaruit.

Tijdens het luisteren kunnen er zoveel verschillende dingen gebeuren bij de ontvanger van het verhaal. Vragen die naar boven komen om te stellen aan de verteller omdat er bepaalde stukken niet helemaal begrepen worden of  vanuit nieuwsgierigheid ontstaan. Herkenning in het verhaal waardoor er oude emoties naar boven komen tijdens het luisteren. Onverwerkte emoties die ervaren worden, de behoefte om zelf te delen en te laten weten dat er herkenning in het verhaal van de verteller is. Doordat er herkenning is er al een invulling en/of verwachting aan geven welke kant het verhaal van de verteller opgaat. Het dwalen in de gedachtes vanwege alle herinneringen die weer naar boven komen. De ontvanger heeft zelf nog geen luisterend oor gehad waardoor het eigen verhaal sterk naar boven komt. Het graag willen begrijpen wat er verteld wordt en daardoor vragen stellen of een vragenlijst in gedachte maken om later te stellen.

Terwijl dit allemaal plaatst vindt bij de ontvanger van het verhaal heeft de verteller niet meer het gevoel dat er echt geluisterd wordt. Het delen van zijn/haar verhaal geeft niet de opluchting die er in eerste instantie verwacht werd en de verteller verliest openheid in het delen van zijn/haar verhaal. En terecht want de ontvanger was in gedachten op verschillende plekken en heeft de woorden wel gehoord maar was niet bezig met luisteren naar wat er verteld werd.

De kunst van het luisteren is in staat zijn zonder vragen, zonder in het eigen verhaal/emotie te schieten, zonder het te willen begrijpen en zonder de verteller te onderbreken. Echt te luisteren naar het verhaal en wat er verteld wordt. Geef alle ruimte aan de ander en wees 100% aanwezig, zet jezelf even opzij om er te zijn voor de ander. Wees als ontvanger, als luisterend oor bewust van jouw volledige aanwezigheid in het verhaal van de verteller en de gene die verteld zal zich gehoord, verbonden en opgelucht voelen waardoor heling  plaats kan vinden en emoties verwerkt worden.

Liefs Carolien de Bree.

Paranormaal advies bij Astrostars

In het begin van deze week had ik zo een leuk gesprek met een man, dit gesprek galmt de hele week door mijn gedachten heen. Mijn hart verwarmt iedere keer weer als ik aan zijn woorden denk en wellicht ervaar jij dit ook als jij zijn woorden leest en zijn intentie voelt.

Het was een gesprek in mijn dagelijkse leven, nee geen consult maar gewoon 2 mensen die gedachtes en ervaringen deelde. Hij is momenteel aan het daten, nieuwe ontmoetingen met een vrouw waarbij ze beide nog echt in de fase zitten van het elkaar leren kennen. Ze delen hun verhalen over hun verleden en hun plannen voor de toekomst. Hij vertelde mij over haar nieuwe plannen voor de toekomst, zijn enthousiasme over haar plannen was voelbaar en zichtbaar in zijn energie. Hij is zo gedreven en enthousiast dat hij met haar meedenkt. Hij draagt ideeën aan en kijkt wat haar mogelijkheden nog meer zijn. Als hij iets heeft gevonden waarvan hij vermoed dat zij er wellicht wel wat mee kan dan geeft hij het aan haar mee zonder de verwachting dat zij er iets mee zal doen. Hij geeft vanuit zijn hart om haar te ondersteunen en laat het aan haar over wat zij oppakt en wat zij laat liggen. Als er iets is wat hij voor haar kan doen om het lichter en makkelijker voor haar te maken dan zet hij zich voor de volle 100% in. Hij geeft en geeft en terwijl hij geeft ziet hij dat zij steeds meer gaat stralen. Zij voelt zich ondersteund, geholpen en gedragen. Doordat zij zich zo voelt wordt zij steeds opener naar hem toe, het vertrouwen in de nieuwe ontmoetingen groeit en begint te bloeien. Zij is al zo een mooie vrouw en nu wordt ze alleen maar nog mooier, warmer en liefdevoller naar mij  toe zei hij.

Hij zei; ja, als het een relatie wordt dan heb ik een prachtige liefdevolle en stralende vrouw aan mijn zijde. En als het geen relatie wordt dan kunnen we genieten van een prachtige vriendschap en ben ik blij dat ik haar mocht helpen het beste uit haarzelf te halen. Dan is het toch goed.

Als ik aan zijn woorden denk dan verwarmt mijn hart. Wat is dit mooi en wat is het eigenlijk makkelijk, gewoon geven. Geven aan de ander om de ander te laten groeien en te ondersteunen daar waar het kan.  Hij heeft gelijk, het is zo simpel en vanuit deze eenvoud leeft hij. Dit is wat hij altijd gedaan heeft en altijd zal blijven doen. Hij geeft niet met de verwachting dat zij ook eens wat voor hem doet maar hij ontvangt wel door haar openheid en blijdschap.

Na dit gesprek gingen er veel verschillende gedachtes door mij heen. Ik dacht terug aan gesprekken die ik heb gehad met mensen die een consult ontvingen, gesprekken met vrienden en vriendinnen en tevens mijn eigen gedachtegang.

Hoe vaak heb jij in de relatie of wellicht tijdens het daten wel eens gedacht. “Ik heb al zoveel aan andere gegeven, ik vind/hoop dat de ander nu ook eens die moeite voor mij neemt”

Gooi deze gedachten alsjeblieft de prullenbak in en geef. Onvoorwaardelijk en zonder verwachting, geef! Iedere keer als je nieuwe ontmoetingen aangaat of vernieuwing in jouw relatie wilt dan mag je met nieuwe ogen kijken en vanuit onvoorwaardelijke liefde geven zonder te verwachten hoe het terug gegeven zal worden. Geef aan de ander zodat de ander het beste uit zichzelf kan halen. Doordat de ander straalt en geniet kun jij ook genieten en krijg je een fantastische energie die zichtbaar en voelbaar is voor jou.

Liefs Carolien de Bree

Paranormale en spirituele hulplijn Astrostars 

Liefde, als er een top 5 zou zijn welke vraag wordt er het meest gesteld aan een medium, dan zou de vraag over de liefde echt op nr 1 staan.

De liefde is de meest gestelde vraag. Of het nu gaat om een nieuwe liefde, oude liefde of de huidige relatie, de meeste mensen willen hier graag meer over weten.

Wordt ik gelukkig in de liefde? Komt het weer goed, komt hij/zij weer terug in mijn leven. Voor wie moet ik kiezen? Is hij/zij mijn tweelingziel? Gaat hij/zij weg bij zijn/haar partner?

Er zijn zoveel verschillende vragen dat ik ze niet allemaal kan benoemen voor je.

Het eerste waar ik als medium naar kijk is de openheid voor de liefde van de vrager. Openheid, het lef kwetsbaar te zijn en risico te nemen i.v.m. eventuele teleurstelling die er kunnen zijn.

Veel mensen die de vraag stellen vergeten nog wel eens te kijken naar hun eigen openheid op het gebied van de liefde.

Ik begrijp heel goed dat als er teleurstelling geweest is. Pijn is ervaren op dat vlak dat het dat minder uitnodigend is om je gelijk weer helemaal open te stellen. Als vertrouwen beschaamd is dan mag dat eerst verwerkt worden.

En ja, natuurlijk mag het spannend zijn als er een nieuwe liefde komt. Natuurlijk kan het een beetje eng zijn, maar wel op een gezonde manier en niet op een gesloten manier.

Bij het ontmoeten van een nieuwe liefde, het proces van daten, als je dan eerste de kat uit de boom gaat kijken, want tja, je bent immers eerder gekwetst geweest en dat wil je iet nogmaals meemaken. Zo logisch als het klinkt, toch werkt het niet.

De gene waarmee je date zal dan tegen een muur van geslotenheid oplopen. Daarbij heeft de gene waarmee je date ook een verleden. Stel die gene kijkt ook de kat uit de boom, dan kom je dus nergens. Openheid zorgt voor stroming. Als je openheid geeft dan zal de ander zich ook meer geneigd tot het geven van openheid voelen.

De gene die je nieuw ontmoet zou niet het prijskaartje van jouw verleden moeten betalen. Die gene was daar niet bij, is daar niet verantwoordelijk voor en kan het ook niet oplossen voor je. Het is immers jouw verleden en niet die van de ander. De ander heeft ook een verhaal, een geschiedenis die hij/zij al met zich meeneemt, mag oplossen en loslaten.

Als je nieuwe liefde wil dan mag je ook met nieuwe ogen kijken. De ontmoeting aangaan alsof je geen verleden hebt. De persoon die je gaat ontmoeten gaan zien voor wie hij/zij is i.p.v. vergelijken met een relatie die geweest is.

Wat ook een veelvoorkomende vraag is, is de vraag over een ex, komt hij/zij nog terug? Wellicht herken je dit. Er is zich veel voorgevallen, je bent boos geworden om iets wat hij/zij gedaan heeft? Er was niet voldoende tijd/aandacht, je wilde verandering en kreeg geen gehoor. Met als gevolg boosheid/ruzie en een breuk.

Dan nu de vraagstelling/verhaal wat ik vaker ontvang in mijn praktijk

“Ik was zo boos, zo teleurgesteld, ik ben zo klaar met hem/haar. Ik heb de relatie verbroken, hij/zij mag eerst maar eens gaan zien wat hij/zij aan het doen is. Gaan zien hoe kwetsend hij/zij zich gedraagt. Ik ben zo boos dat ik hem/haar geblokkeerd heb op fb, whatsapp en telefoon. Zie je hem/haar nog terug komen? Komt het weer goed? Zal hij/zij moeite gaan doen voor me?”

Wat ik heel goed begrijp is als je in de emotie zit het lastig is om helder naar je eigen aandeel te kijken. Maar als je wil dat een ex terug komt dan is het wel belangrijk om geen hoge muren te bouwen door iemand te blokkeren. Want op die manier ben je alleen nog maar bereikbaar via de voordeur. Door te blokkeren zet je alle deuren van toegang dicht. Door zo een hoge muur te bouwen en dan te verwachten dat de ander daar overheen klimt is niet rieel. Er is geen mens die foutloos door het leven gaat. En zo onhandig/naar/vervelend de ander ook gedaan heeft. Als je wil dat die gene terug komt dan is onvoorwaardelijke liefde en zelfs in boosheid toch bereid zijn de openheid te hebben en deuren open te laten staan wel heel belangrijk.

Nu zijn er natuurlijk heel veel verschillende situaties, stagnaties en motivaties omtrent de liefde.

Als er een situatie is waarin jij je weg niet kan vinden en je vindt het leuk als daar een blog over geschreven wordt, laat dan een bericht achter onder deze blog.

Ik wil meerdere onderwerpen gaan behandelen over de liefde dus geef gerust een voorbeeld zodat ik kan kijken wat ik er over mee kan geven.

Liefs Carolien

Wil je meer weten over de liefde? Wat de ontwikkelingen zullen zijn? Vraag het aan 1 van de spiritueel adviseurs bij Astrostrars!